-
1 ucierpieć
(-pię, -pisz); vi perf* * *pf.- ę -isz (= ponieść szkodę, doznać uszczerbku) suffer; be hard hit (od czegoś l. wskutek czegoś by sth); kraj mocno ucierpiał wskutek powodzi the country was severely affected by flood; nie ucierpieliśmy na tym we're none the worse for it; ucierpiał wskutek wypadku he suffered injuries in the accident.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ucierpieć
См. также в других словарях:
cierpieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIb, cierpiećpię, cierpiećpi, cierpiećpiał, cierpiećpieli {{/stl 8}}– ścierpieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb {{/stl 8}}{{stl 7}} znosić cierpliwie, pokornie coś lub kogoś przykrego, uciążliwego; wytrzymywać coś bez… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ucierpieć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}cierpieć II {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ucierpieć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIb, ucierpiećpię, ucierpiećpi, ucierpiećpiał, ucierpiećpieli {{/stl 8}}{{stl 7}} doznać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
